Tο μαγνητικό πεδίο της Γης πιστεύετε ότι δημιουργείται κάτω βαθιά στον πυρήνα της.
Κανείς φυσικά δεν έχει κάνει το μυθικό ''ταξίδι στο κέντρο της Γης'' αλλά από τη μελέτη της συμπεριφοράς των κυμάτων που παράγονται κατά τη διάρκεια ενός σεισμού μπορούμε να κατανοήσουμε τη δομή του εσωτερικού της.
Έτσι λοιπόν έχουμε τα πρωτεύοντα κύματα P τα οποία είναι διαμήκη και διαδίδονται τόσο στο υγρό όσο και στο στερεό τμήμα της Γης.Τα δευτερεύοντα κύματα S είναι εγκάρσια κύματα διαδίδονται μόνο στο στερεό κομμάτι του εσωτερικού της Γης και δε μπορούν να περάσουν το υγρό κομμάτι του πυρήνα.
Μελετώντας περαιτέρω αυτή τη συμπεριφορά καταλαβαίνουμε ότι ακριβώς στη καρδιά της Γης υπάρχει ένας στερεός εσωτερικός πυρήνας μεγέθους ίσο με τα 2/3 της Σελήνης και αποτελείται πρωτίστως από σίδηρο, νικέλιο και πυρίτιο.Στις κολασμένες συνθήκες του ''κάτω κόσμου'' η θερμοκρασία είναι 6.000 C όπως στην επιφάνεια του Ήλιου,αλλά οι συνθλιπτική πίεση που δημιουργεί η βαρύτητα,δεν αφήνει τον εσωτερικό πυρήνα να γίνει υγρός.
Ο εσωτερικός πυρήνας περιβάλλεται από τον εξωτερικό πυρήνα που είναι ένα παχύ στρώμα 2.000 χιλιομέτρων.Αφού απομακρυνόμαστε από το συμπαγή κέντρο μειώνεται η βαρύτητα και αυτό συνεπάγεται ότι ο εξωτερικός πυρήνας θα είναι υγρή μορφή ρευστού σιδήρου,νικελίου και άλλων μετάλλων.
Διαφορές στη θερμοκρασία,τη πίεση και τη σύνθεση του εξωτερικού πυρήνα δημιουργούν ρεύματα μεταφοράς στο λιωμένο μέταλλο, καθώς η κρύα και πυκνή ύλη βουλιάζει ενώ η ζεστή και λιγότερο πυκνή ανεβαίνει.Επίσης η δύναμη Coriolis(η ψευδοδύναμη που είναι η αιτία στο βόρειο ημισφαίριο το νερό στο καζανάκι μας να γυρίζει με τη φορά των δεικτών του ρολογιού,ενώ στο νότιο ημισφαίριο αντίθετα) δημιουργεί στροβιλίζοντες δίνες.
Αυτή η ροή σιδήρου παράγει ηλεκτρικά ρεύματα και αυτά με τη σειρά τους μαγνητικά πεδία.
Φορτισμένα μέταλλα διασχίζοντας αυτά τα πεδία δημιουργούν τα δικά τους ηλεκτρικά ρεύματα και ο κύκλος συνεχίζεται.Αυτή η αυτοσυντηρούμενη διαδικασία είναι γνωστή ως γεωδυναμό.
To σπειροειδές που δημιουργείται από την δύναμη Coriolis σημαίνει ότι τα ξεχωριστά μαγνητικά πεδία που δημιουργούνται είναι κατά προσέγγιση ευθυγραμμισμένα και η προσθετική τους ισχύ δημιουργεί ένα πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο.
Κανείς φυσικά δεν έχει κάνει το μυθικό ''ταξίδι στο κέντρο της Γης'' αλλά από τη μελέτη της συμπεριφοράς των κυμάτων που παράγονται κατά τη διάρκεια ενός σεισμού μπορούμε να κατανοήσουμε τη δομή του εσωτερικού της.Έτσι λοιπόν έχουμε τα πρωτεύοντα κύματα P τα οποία είναι διαμήκη και διαδίδονται τόσο στο υγρό όσο και στο στερεό τμήμα της Γης.Τα δευτερεύοντα κύματα S είναι εγκάρσια κύματα διαδίδονται μόνο στο στερεό κομμάτι του εσωτερικού της Γης και δε μπορούν να περάσουν το υγρό κομμάτι του πυρήνα.
Μελετώντας περαιτέρω αυτή τη συμπεριφορά καταλαβαίνουμε ότι ακριβώς στη καρδιά της Γης υπάρχει ένας στερεός εσωτερικός πυρήνας μεγέθους ίσο με τα 2/3 της Σελήνης και αποτελείται πρωτίστως από σίδηρο, νικέλιο και πυρίτιο.Στις κολασμένες συνθήκες του ''κάτω κόσμου'' η θερμοκρασία είναι 6.000 C όπως στην επιφάνεια του Ήλιου,αλλά οι συνθλιπτική πίεση που δημιουργεί η βαρύτητα,δεν αφήνει τον εσωτερικό πυρήνα να γίνει υγρός.Ο εσωτερικός πυρήνας περιβάλλεται από τον εξωτερικό πυρήνα που είναι ένα παχύ στρώμα 2.000 χιλιομέτρων.Αφού απομακρυνόμαστε από το συμπαγή κέντρο μειώνεται η βαρύτητα και αυτό συνεπάγεται ότι ο εξωτερικός πυρήνας θα είναι υγρή μορφή ρευστού σιδήρου,νικελίου και άλλων μετάλλων.
Διαφορές στη θερμοκρασία,τη πίεση και τη σύνθεση του εξωτερικού πυρήνα δημιουργούν ρεύματα μεταφοράς στο λιωμένο μέταλλο, καθώς η κρύα και πυκνή ύλη βουλιάζει ενώ η ζεστή και λιγότερο πυκνή ανεβαίνει.Επίσης η δύναμη Coriolis(η ψευδοδύναμη που είναι η αιτία στο βόρειο ημισφαίριο το νερό στο καζανάκι μας να γυρίζει με τη φορά των δεικτών του ρολογιού,ενώ στο νότιο ημισφαίριο αντίθετα) δημιουργεί στροβιλίζοντες δίνες.Αυτή η ροή σιδήρου παράγει ηλεκτρικά ρεύματα και αυτά με τη σειρά τους μαγνητικά πεδία.
Φορτισμένα μέταλλα διασχίζοντας αυτά τα πεδία δημιουργούν τα δικά τους ηλεκτρικά ρεύματα και ο κύκλος συνεχίζεται.Αυτή η αυτοσυντηρούμενη διαδικασία είναι γνωστή ως γεωδυναμό.To σπειροειδές που δημιουργείται από την δύναμη Coriolis σημαίνει ότι τα ξεχωριστά μαγνητικά πεδία που δημιουργούνται είναι κατά προσέγγιση ευθυγραμμισμένα και η προσθετική τους ισχύ δημιουργεί ένα πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο.
