Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΔΟΧΕΣ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

 Ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό της φύσης είναι πως δεν μπορούμε να προβλέψουμε με απόλυτη βεβαιότητα τα αποτελέσματα των φυσικών διαδικασιών.Δεν έχει σημασία πόσες πληροφορίες ξέρουμε για την αρχική κατάσταση ενός συστήματος μιας και η ίδια η φύση της φύσης είναι τέτοια που ως αποτέλεσμα επιτρέπει έναν αρθιμό διαφορετικών ενδεχομένων καθένα από τα οποία έχει μια πιθανότητα να πραγματοποιηθεί
.Με λίγα λόγια το μέλλον δεν είναι προκαθορισμένο.Είναι σαν ο Θεός να ρίχνει ζάρια πριν αποφασίσει το αποτέλεσμα κάθε διαδικασίας κάτι που ο Αϊνστάιν αρνιόταν να πιστέψει.

Η πραγματικότητα περιγράφεται από τις αρχές της κβαντικής φυσικής κεντρική εξίσωση της οποίας είναι η εξίσωση του Σρέντιγκερ.Κάπως έτσι αποδείχτικαν κάποια τρελά πράγματα όπως το γεγονός ότι ένα υποατομικό σωματίδιο μπορεί να βρίσκεται σε χιλιάδες θέσεις ταυτόχρονα ή ότι πάνω από ένα σωματίδια μπορούν να βρεθούν σε ένα σημείο του χώρου ταυτόχρονα.Αυτός είναι ο υποατομικός κόσμος που παραμένει μια θολούρα πιθανοτήτων μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα τον κοιτάξει και όλες αυτές οι πιθανότητες μορφοποιούνται σε μια πραγματικότητα.

Είναι όπως τη γάτα στο νοητό πείραμα του Σρέντιγκερ.Μια γάτα βρίσκεται σε ένα κουτί με ένα
φιαλίδιο με δηλητήριο και υπάρχει ένας μηχανισμός που ενεργοποιείται από τη διάσπαση ενός ατόμου και σπάει το φιαλίδιο σκοτώνοντας τη γάτα.Η πιθανότητα να διασπαστεί το άτομο είναι 50%.Έτσι όσο δεν ανοίγουμε το κουτί δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τη κατάσταση της γάτας.Η γάτα για μας είναι και ζωντανή και νεκρή ταυτόχρονα.Ανοίγοντας το κουτί ένα από αυτά τα δυο πιθανά αποτελέσματα γίνεται η δικιά μας πραγματικότητα.

Μια ομάδα του πανεπιστημίου της Οξφόρδης απέδειξαν με μαθηματικά ότι κάθε πιθανό αποτέλεσμα
γίνεται πραγματικότητα σε διαφορετικά σύμπαντα.Έτσι η γάτα στο δικό μας σύμπαν μπορεί να είναι ζωντανή και σε ένα άλλο νεκρή.Είναι σαν το σύμπαν να διακλαδίζεται και κάθε πιθανό αποτέλεσμα να πραγματοποιείται στο δικό του σύμπαν.Αυτό εξηγεί και την αλλόκοτη συμπεριφορά των υποατομικών σωματιδίων.Κάθε φορά λοιπόν που βρισκόμαστε στη θέση να πάρουμε μια απόφαση δημιουργούνται τόσα παράλληλα σύμπαντα όσες είναι και οι πιθανές αποφάσεις που μπορούμε να πάρουμε.Έτσι υπάρχει κάποιο σύμπαν που δεν έχουμε γεννηθεί καν και ένα άλλο που τα πιο τρελά μας όνειρα έχουν γίνει πραγματικότητα(και ένα άλλο που οι γυναίκες ήταν κατανοητά πλάσματα).Δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά μια εκδοχή ανάμεσα σε απειράριθμες εκδοχές του εαυτού μας σε παράλληλους κόσμους.

Μια υπόθεση λέει ότι αυτοί οι κόσμοι βρίσκονται πάρα μα πάρα πολύ κοντά ο ένας με τον άλλο σε απόσταση μικρότερη και από την ακτίνα ενός ατόμου απλα επειδή είναι παράλληλοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.Μια άλλη υπόθεση μας λέει πως τα παράλληλα σύμπαντα μπορούν να επικοινωνούν σε σημεία που η πυκνότητα μάζας είναι άπειρη δηλαδή μέσω μιας μάυρης τρύπας η οποία καταλήγει σε μια άσπρη τρύπα που δημιουργεί ένα καινούριο σύμπαν.


Την επόμενη φορά λοιπόν σκέψου καλά πριν πάρεις μια απόφαση ώστε να κάνεις πραγματικότητα το σύμπαν των ονείρων σου αλλά ακόμα και αν δε γίνει αυτό θα σε παρηγορεί το γεγονός ότι κάπου έγινε.



Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

ΜΕΛΑΝΕΣ ΟΠΕΣ ΚΑΙ ΣΚΟΥΛΗΚΟΤΡΥΠΕΣ

Ας υποθέσουμε πως είμαστε άτρωτοι και μπορούμε να μεταβούμε στην επιφάνεια του Ήλιου.Ας πούμε επίσης ότι ο Ήλιος είναι ένα τέλειο σφαιρικό σώμα.Τότε η ταχύτητα διαφυγής δηλαδή η ταχύτητα που πρέπει να αναπτύξει κάποιος ώστε να διαφύγει από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου είναι ανάλογη της μάζας του Ήλιου και αντιστρόφως ανάλογη της ακτίνας του.Υπολογίζεται ότι είναι 617 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.Υποθέτουμε πάλι ότι ο Ήλιος εξαντλούσε τα καύσιμά του και κατέρρεε σε ακτίνα μικρότερη από τρία χιλιόμετρα.Τότε η ταχύτητα διαφυγής από ένα τέτοιο άστρο θα υπερέβαινε τη ταχύτητα του φωτός και τίποτα ούτε καν το φως δε θα μπορούσε να διαφύγει.Ο Ήλιος θα ήταν μια μελανή οπή και θα ήταν αόρατος!

Στην πραγματικότητα ο Ήλιος δεν έχει αρκετή μάζα ώστε να υποστεί μια τέτοια κατάρρευση όμως μερικά άστρα έχουν την ελάχιστη απαιτούμενη μάζα που είναι μιάμιση φορές τη μάζα του Ήλιου ώστε όταν εξαντλούν τα καύσιμά τους να μειώνεται η ακτίνα τους  μέχρι η πυκνότητά τους να γίνει άπειρη.Τότε δημιουργείται μια μελανή οπή!Εκτός και αν τα αστέρια αυτά περιστρέφονται πολύ γρήγορα και τότε σχηματίζεται ένας αστέρας νετρονίων που περιστρέφεται δεκάδες φορές το δευτερόλεπτο γύρω από τον άξονά του.

Η μάζα μιας μελανής οπής δεν υπερβαίνει τη μάζα του αρχικού άστρου που κατέρρευσε άρα η ένταση του βαρυτικού πεδίου σε απόσταση ίση της αρχικής ακτίνας του άστρου θα είναι ίδια με πριν.Κοντά στη μελανή οπή όμως δημιουργείται μια στρεβλωμένη περιοχή του χώρου από το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο της και οτιδήποτε βρεθεί εκεί παρασύρεται είτε είναι το φώς είτε ένα διαστημόπλοιο.Οτιδήποτε έπεφτε μέσα σε μια μελανή οπή θα διαμελιζόταν.Οι συνηθισμένοι νόμοι τησ Φυσικής πλέον δεν ισχύουν στο κέντρο μιας μάυρης τρύπας και ο χώρος και ο χρόνος δεν έχουν πια νόημα.


Ένα θεωρητικό μοντέλο που προκείπτει από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας είναι οι
σκουληκότρυπες.Όπως οι μελανές οπές έτσι και οι σκουληκότρυπες συνιστούν μια τρομακτική παραμόρφωση του χωροχρόνου.Αντίθετα όμως δεν αντιπροσωπεύουν την κατάρρευση του χωροχρόνου προς ένα σημείο άπειρης πυκνότητας αλλά μια σκουληκότρυπα ανοίγει μια σύραγγα σε κάποια άλλη περιοχή του σύμπαντος ή ακόμα και σε κάποιο άλλο σύμπαν.Οι σκουληκότρυπες εικάζεται ότι πιθανότατα θα καταστήσουν εφικτά τα ταξίδια στο χρόνο αν και  είναι τόσο μικρές που ένας άνθρωπος είναι αδύνατο να χωρέσει σε αυτές.